—
Ik ben diabeet. Dat weet u, dat weet ik en dat weet ook de zorgverzekeraar. Dat zou je haast denken hè, dat de zorgverzekeraar dat weet. Ze vergoeden tenslotte al sinds 1970 diabetesmedicijnen, eerst alle tabletvormen en sinds een jaar of, pak ‘m beet, 20, de insuline. Dat lijkt me toch een duidelijke aanwijzing. Echter, niet voor mijn zorgverzekeraar. Ik kom al ruim twee jaar bij de pedicure, maar had nog nooit de rekeningen ingediend. Vorige maand is dat voor de eerste keer gebeurd. Als diabeet krijg je die voetverzorging vergoed. Komt er afgelopen maandag opeens een brief van de zorgverzekeraar, dat de kosten voor de pedicure alleen vergoed worden bij diabetes en reuma. Niks aan de hand dus, zou een normaal mens denken. Maar. Ik krijg nu niets vergoed, want de zorgverzekeraar wil eerst een brief van de behandelend arts, waarin staat dat ik diabeet ben.
HALLO! Lees eens goed al mijn gegevens door.
Voor wie denken ze dat de insuline is? Voor de doorverkoop of zo? Wat een stelletje onbenullen zitten daar, zeg. Als ik nou tig keer van verzekeraar was veranderd, zou ik het (misschien) nog kunnen begrijpen. Maar ik zit al die tijd bij de zelfde club. Zou er soms voor elke vergoeding een andere afdeling zijn? Een voetenafdeling, een buikafdeling, een suikerafdeling enz. Als dat zo is, waarom werken die afdelingen dan niet samen? Met één druk op de computer kan toch iedereen op elke afdeling zien, wie wat mankeert? Of is dat te simpel gedacht? Werkt het alleen als alles op een moeilijke manier moet? Of is het om lekker veel mensen in dienst te hebben en de premies flink omhoog te jagen? Wie het weet, mag het zeggen.
—
ifyouwannaknowme 