—
“Nou mevrouw Trui, ik heb een vervelende mededeling voor u.”
De tandarts kijkt me vriendelijk aan. Hij kent me al langer dan vandaag, dus is op de hoogte van het feit, dat ik hem eigenlijk alleen maar aardig vind als ik de stoel weer af mag begeleid door de woorden: prima, alles is in orde. Nu lig ik nog gestrekt en kijk hem angstig vragend aan.
“De tand is gespleten en hangt nog slechts aan een draadje vast. Hij moet er uit.”
“Shoot”, stoot ik zuchtend uit. Dit is geen goed nieuws. Hij kijkt de rest van mijn gebit na en dan mag ik de stoel uit. Kwiek als een jonge meid, sta ik in een tel naast de stoel. De tandarts komt met wat opties. Ik kan bijvoorbeeld doorverwezen worden naar een in implantaten gespecialiseerde tandarts. Of ik kan happen voor een plaatje en dat kan dan bij hem zelf gebeuren. Trui en happen, dat is niet echt een goede combinatie. Het blijkt dat, wat of hoe ik het ook wil, ik zal te allen tijde moeten happen. Hier ben ik dus niet blij mee. Ik kijk manlief aan en zeg: “Ga jij maar vast in de stoel, kan ik even nadenken.”
Natuurlijk heeft manlief geen problemen. Hij is dan ook snel klaar. Ik krijg een snelcursus happen. Mijn grootste probleem is namelijk dat ik totaal geen controle heb als iemand vreemde dingen in mijn mond duwt. Ik mag het zelf droog proberen. Eerst met een soort bitje dat ook voor kinderen gebruikt wordt. Dat gaat goed. Dan laat ie het ding zien waar de smurrie in moet om een goede afdruk te verkrijgen. Man, dat ding is gigantisch groot, past nooit in mijn kleine mond. Denk ik. Ook dat mag ik zelf uitproberen. Het past, als ik tenminste eerst bijna een scheur in mijn mondhoek trek. En ik kan het zonder te kokken in mijn mond houden. Good girl, beloon ik mezelf. Dat was stap twee. Stap drie is weer wat lastiger, er gaat een klein beetje smurrie in. Ik mag de hand met het gevulde smurrieding vasthouden en eventueel tegenhouden. Alhoewel het vreselijk smerig is, blijf ik stoer staren naar een schilderij aan de muur. Het gaat goed. Stap vier is het echte werk. Een volledig smurriegevuld ding gaat mijn mond in. De zachte stem van de tandarts verzekert me dat ik het heel goed doe. Ik kok slechts vier keer, maar niet eens al te heftig. Alle blauwe verfstreken op het schilderij zitten in mijn geheugen gegrift. Er volgt nog een stap vijf. Er moet ook zo’n afdruk van mijn ondergebit worden gemaakt. Vreemd genoeg was dat een beetje pijnlijk. Pffff, ik ben klaar, denk ik. Eh nee, er komt nog een toetje. Oké, ik heb nu al zoveel gekke dingen gedaan, dat kan er ook nog wel bij. Met een kitspuit wordt een of ander laagje op mijn kiezen gespoten en dan moet ik bijten en vasthouden. Dan ben ik echt klaar.
Apetrots ben ik op mezelf. Wie had ooit gedacht, dat ik, Trui, zonder problemen in die vieze rommel zou happen? Ik in ieder geval niet. Opgelucht geef ik de tandarts een hand. Als het meezit, is het plaatje volgende week klaar. Dan mag ik dus terugkomen en wordt de losse tand getrokken. Tot die tijd moet ik dus uiterst voorzichtig eten. Voornamelijk vloeibaar, in ieder geval zacht voedsel. Hij mag er niet voortijdig uitkomen. Ik denk aan onze jongste zoon. Als peuter van anderhalf riep hij al constant “Happen happen happen” als we aan tafel zaten. In de afgelopen jaren heeft hij heel wat moeten happen om een normaal gebit te krijgen. Hij deed het altijd, gewoon omdat het moest. Nu, nu puntje bij paaltje kwam, heb ik het ook gedaan. Gewoon, omdat het moest. Happen.
—
ifyouwannaknowme 
zegdanniets said,
30 januari 2013 bij 4:37 PM
Good for you!!!!!
wat me eigenlijk het meeste bezig hield was, and i quote, “Kwiek als een jonge meid”…
You know i love you!!
xxx
Trees said,
30 januari 2013 bij 5:24 PM
Een grote meid ben je ;-). Nee, alle gekheid op een stokje, het lijkt mij ook heel erg smerig, dat happen! Voorzichtig met je tand en sterkte volgende week! Eigenlijk wel snel geregeld bij die tandarts zeg… daar bof je bij!
Mrs. T. said,
30 januari 2013 bij 8:13 PM
goed gedaan zeg. En succes met het behouden van de tand de komende week.
Regina said,
30 januari 2013 bij 8:21 PM
Goed gedaan, zeg!
Ik had zelf laatst een kroon (een voortand nog wel) die een beetje wiebelde. Na foto’s bleek dat de tand bij de wortel afgebroken was. Ik mocht kiezen voor een brug of een implantaat. Ik heb verder een goed gebit en wilde een implantaat. Toen kwam de mededeling dat dit zo’n 2000 euro zou kosten en nauwelijks vergoed zou worden. Oeps!
Uiteindelijk heb ik het bij een specialist in Midden Nederland laten doen voor 1400 euro. En het viel me erg mee wat ik vergoed kreeg. Volgens mij heb ik zo’n 500 zelf betaald en viel de rest onder de vergoeding. De behandeling viel 100% mee en het belangrijkst: het is mooi geworden!
Jij succes met je keuze!
Mirjam Kakelbont said,
30 januari 2013 bij 9:54 PM
Je mag terecht trots zijn op jezelf! Ik had geen probleem met happen toen ik 4 jaar geleden naar de ortho ging, maar ik kreeg het er toch mooi Spaans benauwd. Als het had gekund, had ik mijn tong eruit getrokken, zo vol vond ik mijn mond.
Hopelijk brengt het nieuwe plaatje veel gemak met zich mee. Want je gebit is er voor jou, en jij bent er niet voor je gebit!
Hou goede moed, Trees!
Liefs, Kakel
nieuwetrui said,
30 januari 2013 bij 10:07 PM
Trees? Dat was de naam van mijn zusje, zij leeft echter niet meer. Mijn naam is Trui.
♫ Mel☺dy ♫ said,
31 januari 2013 bij 2:14 PM
GROTE MEID!!!!!!!!!
luchesia@upcmail.nl said,
31 januari 2013 bij 5:43 PM
Ik dacht toch echt dat jij nog niet zo lang geleden in je blog opmerkte dat je tanden vast zaten??? Tja lieve grote hoogmoed komt voor de val, maar ik ben trots op je hoor, want tijdens het lezen van jouw dappere pogingen begon ik spontaan mee te kokken als dat geen ware zusterliefde is dan weer ik het niet meer. Straks heb je een mooie nieuwe tand laat je er een klein brillantje in zetten of vind je dat iets too much?? Lijkt mij wel heel stoer hoor, lfs XX
rietepietz said,
31 januari 2013 bij 10:23 PM
PPPffftt. tóestanden , dat happen ,Vorig jaar had Henk al drie x een “pechje” met een breukje hier en een breukje daar ,wordtie niet vrolijk van !
Ik hoorde van m’n dochter dat er nieuwe apparaten zijn die als een soort scan de kaak kunnen aftasten maar waarschijnlijk zijn dat érg dure apparaten en zal het nog wel even duren eer dat overal beschikbaar is ! maar jij hebt hebt jezelf overwonnen , niet misselijk hoor!
ingeding said,
31 januari 2013 bij 10:52 PM
vreselijk, happen, die hele tandartsellende, ik dacht vroeger altijd dat het later wel minder erg zou zijn, maar ik vind ’t nog steeds vreselijk, you did good. ^^
Leo's mening said,
1 februari 2013 bij 1:39 PM
In feite een vervolgverhaal, want oorzaak en gevolg liggen dicht naast elkaar in dit geval. Vorige blog oorzaak, nu het gevolg. Knap dat je zo rustig alles hebt ondergaan. Tandartsen zijn mijn vrienden zolang ze maar niet gaan spuiten met injectienaalden en zo. Niks voor mij. Voor de rest kan ik veel hebben. Al is het soms zo dat ik in slaap sukkel als ik achterover lig….Gelukkig hoefde ik nooit te happen, wel viel er in de loop der jaren wel wat op te lappen. Zoals die keer dat ik net voor mij zelf begonnen, een balk luxaflex van de ouderwetse soort op mijn gezicht kreeg toen ik da tding omhoog wilde trekken. Vier voortanden aan stukken. Was best een hele klus voor de tandarts, maar het zit alweer jarenlang prima vast….
sumi said,
1 februari 2013 bij 5:26 PM
Hier word ik ook niet echt vrolijk van :-(. Bij het woord ‘happen’ moet ik al kokken. En volgende week mag ik, ik loop al weken met buikpijn. Fijne familie zijn wij, hè?! Ik hoop dat je niet hoeft te kokken met dat plaatje in je mond, daar had ik last van! Wèg plaatje dus, heerlijk! Nu een brug, véél beter, kan dat niet bij jou?
Desire said,
2 februari 2013 bij 10:47 PM
Hè gat, tandartsverhalen brrrrrrrr nooit grappig! Ik vind het dapper van je dat je dit hebt doorstaan hoor! Wij kregen afgelopen week de rekening van de tandarts. Het spalkje van jongste’s gebit was losgeraakt en de ortho zei: oh, dat kan de tandarts ook hoor, daarvoor hoef je bij ons geen afspraak te maken’. En wat denk je welk bedrag er op de tandartsrekening staat? € 108,– ! Alleen om zo’n stom ijzerdraadje vast te lijmen! Grmbl! Het most niet mogen! Maar sorry … ik draaf door. Voor jou heel veel sterkte gewenst met de voortand, hopelijk maakt de tandarts er weer een mooi geheel van 🙂
hartelijkehothulk said,
3 februari 2013 bij 12:32 AM
Denk dat het gebit de slechtste uitvinding is van de mens.
De Schepper had het misschien meteen van plastic moeten maken?
Hadden wij niet in die ellendige tandartsstoel hoeven leggen.
friesenfruitig48 said,
6 februari 2013 bij 2:18 PM
Zo Trui dat heb je toch maar mooi even weer gefikst….super hoor je kunt trots op jezelf zijn!….hopelijk heb je inmiddels je plaatje en kun je met een big smile de “tandartsstoel” voorlopig weer dag zeggen 😉
Liefssss, Hanny
Johnc583 said,
4 augustus 2014 bij 12:24 PM
I was suggested this blog by my cousin. I’m not sure whether this post is written by him as no one else know such detailed about my difficulty. You are wonderful! Thanks! ffebedabfbkg